ឆ្នាំ​នេះ​មិន​ដូច​ឆ្នាំ​មុនៗ៖ ជំងឺ​កូវីដ​១៩​ធ្វើ​ឲ្យ​ព្រះសង្ឃ​មួយ​ចំនួន​ប្រឈម​នឹង​កង្វះ​ចង្ហាន់ - លោកវិទូ

ព័ត៌មានថ្មីៗ

Tuesday, April 14, 2020

ឆ្នាំ​នេះ​មិន​ដូច​ឆ្នាំ​មុនៗ៖ ជំងឺ​កូវីដ​១៩​ធ្វើ​ឲ្យ​ព្រះសង្ឃ​មួយ​ចំនួន​ប្រឈម​នឹង​កង្វះ​ចង្ហាន់

ព្រះសង្ឃ​ កំពុង​បោស​សម្អាត​ទីធ្លា​ក្នុង​បរិវេណ​វត្ត​ជម្ពូវ័ន ​ស្រុក​ស្អាង ​ខេត្ត​កណ្តាល​ កាល​ពី​ទី​៥ ​ខែ​មេសា ឆ្នាំ​២០២០ ។ (ផន បុប្ផា/VOA) Photo: VOA Khmer

លោកវិទូ | ថ្ងៃ ៣᧷៥ ឆ្នាំកុរ ឯកស័ក ព.ស. ២៥៦៣ | ១៤ មេសា ២០២០

ភ្នំពេញ — ជា​រៀងរាល់​ឆ្នាំ​នៅ​ក្នុង​ខែ​ចេត្រ​មុន​ចូល​ឆ្នាំ​ប្រពៃណី​ខ្មែរ​ ព្រះសង្ឃ​នៅ​វត្ត​ជម្ពូវ័ន ​ក្នុង​ស្រុក​ស្អាង​ស្ទើរ​តែ​គ្រប់​អង្គ​ត្រូវ​បាន​ពុទ្ធសាសនិក​នៅ​ក្នុង​ភូមិ​ក្បែរៗ​នេះ ​និមន្ត​សូត្រមន្ត​បង្សុកូល​នៅ​ផ្ទះ​របស់​ពួក​គេ ។​ ចង្ហាន់​និង​បច្ច័យ​ច្រើន​ហូរហៀរ​បាន​មក​ពី​ពុទ្ធបរិស័ទ​នៅ​ក្នុង​ភូមិ​ឃុំ​ និង​ស្រុក​ក្បែរ​នេះ​ សម្រាប់​ផ្គត់ផ្គង់​ព្រះសង្ឃ​នៅ​ក្នុង​វត្ត​នេះ​ ។

ប៉ុន្តែ​ ឆ្នាំ​នេះ​មិន​ដូច​ឆ្នាំ​មុនៗ​នោះ​ឡើយ ។​

មុន​ពេល​ចូលឆ្នាំ​ប្រពៃណី​ជាតិ​នេះ​ ព្រះសង្ឃ​នៅ​វត្ត​ជម្ពូវ័ន​ក្នុង​ស្រុក​ស្អាង​នេះ​ដឹង​ថា ​ឆ្នាំ​នេះ​ជា​ឆ្នាំ​ដ៏​ពិបាក​មួយ​ចំពោះ​ព្រះ​សង្ឃ​នៅ​វត្ត​នានា​នៅ​ក្នុង​ប្រទេស ។​

ភិក្ខុ​ ឌៀន​ ដេត ​ដែល​បួស​នៅ​វត្ត​ជម្ពូវ័ន​នេះ ​ជា​មួយ​ព្រះ​អនុជ​អស់​ប្រាំ​បួន​វស្សា​មក​ហើយ​នោះ​ បាន​មាន​សង្ឃដីកា​ប្រាប់​វីអូអេ​ថា៖​ «កាល​ពី​ដើម​ឡើយ​ដូច​ជា​ថ្ងៃសីល​តែងតែ​មាន​បរិស័ទ​ហ្នឹង គាត់​មក​រាង​ច្រើន​ពេល​ព្រឹក ។ ​ពេល​ថ្ងៃ​មិន​សូវ​មាន​ប៉ុន្មាន​ទេ» ។

ព្រះអង្គ​ ដែល​មាន​ព្រះជន្ម​២៥​វស្សា​អង្គ​នេះ​ បន្ថែម​ថា៖​ «ចម្លែក​ពេល​ដែល​កើត​កូវីដ​១៩​នេះ​មក​ ប្រជា​ពុទ្ធបរិស័ទដែល​មក​ហ្នឹង​មាន​ការ​ខ្សត់​ខ្សោយ​ធ្លាក់​ពី​៥០​[ទៅ]​៦០​នាក់​ធ្លាក់​មក​ត្រឹម ​១០​នាក់​ជាង​២០​នាក់ ។ ចង្ហាន់​អ៊ីចឹង​មាន​ការ​ខ្វះខាត» ។​

ព្រះសង្ឃ​ភាគ​ច្រើន​ពឹង​ផ្អែក​លើ​បច្ច័យ​ដែល​បាន​មក​ពី​ពុទ្ធសាសនិក​ ដើម្បី​ទ្រទ្រង់​ការ​រស់​នៅ​ប្រចាំ​ថ្ងៃ ។​ ការ​រីករាលដាល​នៃ​ជំងឺ​កូវីដ​១៩​ ប៉ះពាល់​សេដ្ឋកិច្ច​កម្ពុជា ។​ អ្នក​ធ្វើ​ការ​រោងចក្រ​ជាង​មួយ​ម៉ឺន​នាក់​ដែល​ភាគ​ច្រើន​មក​ពី​តំបន់​ក្រីក្រ​ដាច់​ស្រយ៉ាល ​និង​អ្នក​ធ្វើ​ការ​ក្នុង​វិស័យ​ទេសចរណ៍​រាប់ពាន់​នាក់​ទៀត​បាត់​បង់​ការងារ​ធ្វើ ។​

ការណ៍​នេះ​ធ្វើ​ឲ្យ​ព្រះសង្ឃ​នៅ​កម្ពុជា ​ប្រឈម​នឹង​ការ​ប៉ះពាល់​ផ្នែក​សេដ្ឋកិច្ច​ផង​ដែរ ។​ ភាគ​ច្រើន​នៃ​បច្ច័យ​ដែល​ព្រះសង្ឃ​ទទួល​បាន ​គឺ​បាន​មក​ពី​ការ​បិណ្ឌបាត ​និង​ការ​និមន្ត​សូត្រមន្ត​ក្នុង​ពិធី​ សាសានា​ និង​ពិធី​ប្រពៃណី ដូច​ជា​អាពាហ៍​ពិពាហ៍​ជា​ដើម ។ ​ខណៈ​ដែល​ប្រជាពលរដ្ឋ​ខ្មែរ​អនុវត្ត​ការ​នៅ​ឆ្ងាយ​ពី​គ្នា​ដើម្បី​ចៀសវាង​ការ​ឆ្លង​ជំងឺ​នេះ​ ពិធី​សាសនា​និង​ប្រពៃណី​ទាំង​នេះ​ត្រូវ​បាន​លុប​ចោល ។​
ភិក្ខុ​ ឌៀន​ដេត​ ​ព្រះជន្ម​២៥​វស្សា​ ជា​ព្រះសង្ឃ​នៅ​វត្ត​ជម្ពូវ័ន ​ស្រុក​ស្អាង​ ខេត្ត​កណ្តាល​ ប្រាប់​វីអូអេ​កាល​ពី​ទី​៥​ ខែ​មេសា​ថា​ ព្រះសង្ឃ​នៅ​វត្ត​ព្រះអង្គ​ដែល​មាន​ ៣១អង្គ​ ប្រឈម​នឹង​ការ​ខ្វះ​ចង្ហាន់​ដោយសារ​ការ​ឆ្លង​រាល​ដាល​នៃ​ជំងឺ​កូវីដ​១៩ ។ (ផន បុប្ផា/VOA)

ភិក្ខុ​ ឌៀន ដេត​ មានអង្ឃ​ដីកា​ថា​ ការ​បិណ្ឌ​បាត​ពេល​ព្រឹក​របស់​ព្រះ​សង្ឃ​នៅ​វត្ត​នេះ ​គឺ​សម្រាប់​ចង្ហាន់​ពេល​ថ្ងៃត្រង់ ។​ ហើយបច្ច័យ​ជាលុយ​ឬ​ជា​គ្រឿង​ដូចជា​ ស្ករស​និង​ មី​ ជាដើម​ គឺ​ព្រះអង្គ​រក្សាទុក​សម្រាប់​ពេល​មាន​ការ​ខ្វះខាត ។ ​នៅ​វត្ត​នេះ​ព្រះសង្ឃ​ទាំង​ ៣១អង្គ​ ត្រូវការ​យ៉ាងហោច​ណាស់ ​១០​ម៉ឺន​រៀល​ក្នុង​មួយ​ថ្ងៃ​ ដើម្បី​ផ្គត់ផ្គត់​ចង្ហាន់​ពេល​ថ្ងៃត្រង់​ និង​ការ​ចំណាយ​ផ្សេងៗ​ទៀត​ នៅពេល​ដែល​មិន​មាន​ការ​ប្រគេន​ចង្ហាន់​ពី​ពុទ្ធ​បរិស័ទ ។

បន្ទាប់​ពី​មាន​ការ​រីក​រាលដាល​នៃ​ជំងឺ​កូវីដ​១៩​នោះ​មក ព្រះ​សង្ឃ​មួយ​ចំនួន​ ក្នុង​ចំណោម​ព្រះសង្ឃ​ជាង​៦០.០០០ ​អង្គ នៅ​ក្នុង​ប្រទេស​កម្ពុជាប្រឈម​នឹង​ការ​ខ្វះខាត​ចង្ហាន់ ។​

លោក​ សេង សារី​ អ្នក​ស្រាវជ្រាវ​សង្គម​ឯករាជ្យ​ដែល​ធ្លាប់​ស្នាក់​នៅ​ក្នុង​វត្ត​មួយ​រយៈ​ពេល ដើម្បី​រៀន​សូត្រ​នោះ​បាន​ ប្រាប់​វីអូអេ​ថា ​ប្រភព​ចំណូល​របស់​ព្រះសង្ឃ​មាន​បី​ គឺ​ការ​ដើរ​បិណ្ឌ​បាត​ការ​សូត្រ​មន្ត​នៅ​ក្នុង​ពិធី​ប្រពៃណី​ និង​ពិធី​សាសនា​ផ្សេងៗ​ និង​ប្រាក់​ទំនុក​បម្រុង​ពី​មាតាបិតា​ និង​សាច់ញាត្តិ​របស់​ព្រះសង្ឃ ។​

លោក​ថ្លែង​ថា​ ការ​រាលដាល​នៃ​ជំងឺ​កូវីដ​១៩​ ធ្វើ​ឲ្យ​ប្រភព​ផ្តល់​បច្ច័យ​ដល់​ព្រះសង្ឃ​ត្រូវ​ប៉ះពាល់ ។​

«នៅ​ពេល​ដែល​ពុទ្ធបរិស័ទចំណុះ​ជើង​វត្ត​ គាត់​ជួប​បញ្ហា​សេដ្ឋកិច្ចវត្ត​អារាម​ក៏​ត្រូវ​ជួប​បញ្ហា​សេដ្ឋ​កិច្ច​ដូចគ្នា ព្រោះ​ឧបាសក​ឧបាសិកា​ដែល​ជា​អ្នក​ផ្គត់ផ្គង់​ទំនុក​បម្រុង​វត្ត​អារាម គាត់​ត្រូវ​ការ​ពឹង​ទៅ​លើ​ចំណូល​របស់​គាត់ ។ ​អ៊ីចឹង​នៅ​ពេល​ដែល​គាត់​ចាប់​ផ្តើម​បាត់បង់​ចំណូល គាត់​ចាប់​ផ្តើម​ជួប​បញ្ហា​សេដ្ឋកិច្ច ។​ ប្រាកដ​ណាស់​គាត់​មិន​អាច​ទ្រទ្រង់​វត្ត​អារាម​បាន​ទេ» ។​

លោក​បន្ថែម​ថា៖ «នេះ​ជាផល​ប៉ះពាល់ ។​ ហើយ​រឿង​កូវីដ​ហ្នឹង​ក៏​ដូចគ្នា ។​ ប្រសិន​បើ​ក្នុង​រយៈពេល​ខ្លី​ អ៊ីចឹងគាត់​នៅ​មាន​លទ្ធភាព ។​ គាត់​នៅ​តែ​ផ្គត់ផ្គង់​វត្ត ។​ គាត់​មិន​ឲ្យ​លោក​ដាច់​ចង្ហាន់​ទេ ។ ​ក៏​ប៉ុន្តែ​ ករណី​រយៈ​ពេល​វែង​ខ្ញុំ​គិត​ថា ​មាន​បញ្ហា​ចង្ហាន់ ។ ប៉ុន្តែ ​ចង្ហាន់​មិន​គ្រប់​គ្រាន់» ។

លោក ​សារី​ បន្ត​ថា​ បច្ចុប្បន្ន​នេះ ​បន្ទាប់ពី​មាន​ការ​ហាមឃាត់​ការ​ជួប​ជុំ​ក្នុង​ពិធី​សាសនា​ ដើម្បី​ទប់​ស្កាត់​ការ​រីក​រាលដាល​នៃ​ការ​ឆ្លង​ជំងឺ​កូវីដ​១៩ ចំណូល​របស់​ព្រះសង្ឃ​ ដែល​បាន​មក​ពី​ការ​សូត្រ​មន្ត​ក្នុង​កម្ម​វិធី​បុណ្យ​បច្ច័យ​បួន​ អាពាហ៍​ពិពាហ៍​ និង​ពិធី​សាសនា​ផ្សេងៗ​ទៀត​ ត្រូវ​បាន​កាត់​បន្ថយ ។ ប៉ុន្តែ​លោក​បន្ថែម​ថា ​ព្រះ​សង្ឃ​ខ្លះ​អាច​ទទួល​បាន​ការ​ទំនុក​បម្រុង​ពី​មាតា​បិតា​ ឬ​ញោម​ប្រុស​ស្រី ។​ ​
ក្លោងទ្វារ​ចូលវត្ត​ជម្ពូវ័ន​ ដែល​មានព្រះសង្ឃ​ចំនួន​៣១​ព្រះអង្គ នៅក្នុង​ស្រុក​ស្អាង ​ខេត្ត​កណ្តាល ថ្ងៃទី៥ ខែមេសា ឆ្នាំ២០២០ ។ (ផន បុប្ផា/VOA )

វត្ត​គឺ​ជាទី​ដែល​ប្រជា​ពលរដ្ឋ​ក្រីក្រ​យក​កូន​ប្រុស​មក​ផ្ញើ ​ឬ​មក​បួស​ជា​ព្រះសង្ឃ​ ដើម្បី​រៀន​ធម៌ ។​ ភាគ​ច្រើន​ព្រះសង្ឃ​ដែល​បួស​នៅ​វត្ត​ជម្ពូវ័ន​ គឺ​ជា​កូន​កសិករ​ក្រីក្រ។​ នេះ​បើ​តាម​ភិក្ខុ​ ឌៀន ដេត ​ដែល​ព្រះអង្គ​ផ្ទាល់​ជាកូន​កសិករ​ខ្សត់​ខ្សោយ ។​

ព្រះ​សង្ឃ​មាន​ពុទ្ធដីកា​ថា៖​ «សុទ្ធ​តែ​កូន​អ្នក​ក្រ​ចូល​មក​បួស​ សូម្បី​អាត្មា​និង​ព្រះអង្គ​ចៅ​អធិការ​ សុទ្ធ​តែ​កូន​អ្នក​ក្រ​ទាំងអស់ ។​ សុទ្ធតែ​កូន​អ្នកស្រែ​ចំការ ។​ ហើយ​ឥឡូវ​មក​ផ្អើល​អ៊ីចឹង​ទៀត​ គាត់​មាន​លុយ​មាន​កាក់​ឯណា។​ ហើយ​ម៉ា​ក្រុម​គ្រួសារ​របស់​លោក​ទាំង​អស់​ហ្នឹង​យ៉ាង​ហោច​ណាស់​ ក៏​មាន​បីបួន​ទៅ​ប្រាំ​នាក់​ដែរ​បង​ប្អូន ។ ​អ៊ីចឹងអាឡែង​តែ​ផ្គត់ផ្គង់​លោក​អ្នក​ផ្សេងទៀត​បាន​អី​ហូប?»

លោក ​អ៊ូ វីរៈ នាយក​អង្គការ​វេទិកា​អនាគត​បាន​និយាយ​ប្រាប់​វីអូអេ​ថា​ ការ​រីក​រាល​ដាល​នៃ​ជំងឺ​នេះ​នៅ​ទូទាំង​ប្រទេស ​ធ្វើ​ឲ្យ​ប៉ះពាល់​ដល់​ជីវភាព​អ្នក​ ដែល​ធ្វើការ​នៅ​ក្នុង​វិស័យ​ផ្សេងៗ​ ដូច​ជា​អ្នក​ធ្វើ​ការ​ក្នុង​វិស័យ​ទេសចរណ៍​ និង​វិស័យ​កាត់ដេរ​ដែល​ស្ទើរ​តែ​ទាំងអស់​ នៃ​អ្នក​ទាំង​នេះ​ផ្ញើ​ចំណូល​របស់​ពួកគេ​ទៅ​ឪពុក​ម្តាយ​នៅ​តាម​ទី​ជនបទ ។​

ចាប់​តាំង​ពី​មាន​ការ​រាត្បាត​នៃ​មេរោគ​នោះ​ មកចំនួន​ពុទ្ធ​សាសនិក​ដែល​ទៅ​វត្ត​ ដើម្បី​ប្រគេន​ចង្ហាន់​ដល់​ព្រះសង្ឃ​នៅតាម​ទីជនបទ​ មាន​ការ​ធ្លាក់ចុះ ។​ នៅ​ប្រទេស​កម្ពុជា​ប្រជា​ពលរដ្ឋ​ពី​ ៩០​ទៅ​៩៥​ ភាគ​រយ​កាន់​ពុទ្ធ​សាសនា ។​ នេះ​បើ​យោង​តាម​កសួង​ធម្មការ​និង​កិច្ចការ​សាសនា ។​

ព្រះ​សង្ឃ​នៅ​វត្ត​ក្រាំង​សុវណ្ណ ​ក្នុង​ស្រុក​ឧដុង្គ​ខេត្ត​កំពង់​ស្ពឺ​ ក៏​ប្រឈម​ការ​ធ្លាក់​ចុះចំនួន​ពុទ្ធ​សាសនិក​ជន ​ដែល​ធ្លាប់​តែ​ប្រគេន​ចង្ហាន់​ដល់​ព្រះសង្ឃ​ នៅ​រដូវ​មុន​ចូល​ឆ្នាំ​ខ្មែរ​ដែរ ។ ក្នុង​ឆ្នាំ​នេះ​គឺ​មាន​ការ​ធ្លាក់​ចុះ​ ៤៥​ភាគ​រយ ​បើ​ធៀប​ទៅ​នឹង​រយៈពេល​ ដូច​គ្នា​កាល​ពី​ឆ្នាំ​មុន ។​ ហើយ​ ព្រះសង្ឃ​ក៏​មិន​និមន្ត​បិណ្ឌបាត​ដូច​ឆ្នាំ​មុនៗ​ដែរ ។​
ព្រះ​ចៅ​អធិការ​វត្ត​ វ៉ាន់ ​ចាន់ថា ​នៃ​វត្តក្រាំង​សុវណ្ណ ​ក្នុង​ស្រុក​ឧដុង្គ​ ខេត្ត​កំពង់​ស្ពឺ​ ប្រាប់​វីអូអេ​កាល​ពី​ទី​៧​ ខែ​មេសា​ថា​ ចង្ហាន់នៅវត្ត​របស់​ព្រះអង្គ បាន​ថយ​ចុះ​ ដោយសារ​ការ​ឆ្លង​រាល​ដាល​នៃ​ជំងឺ​កូវីដ​១៩ ។ (ផន បុប្ផា/VOA)

ព្រះ​ចៅ​អធិការ​វត្ត​ក្រាំង​សុវណ្ណ​ ព្រះ​នាម ​វ៉ាន់ ចាន់ថា ​មាន​សង្ឃដីកា​ថា៖​ «ឧទាហរណ៍​ថា​នៅ​ស្រុក​ហ្នឹង​មុន​ចូល​ឆ្នាំ​ខ្មែរ​អ៊ីចឹង ​គេ​ធ្វើ​ពិធី​រាប់​បាត​ព្រះសង្ឃ​តាម​ភូមិ ប៉ុន្តែ​ឆ្នាំ​នេះ​យើង​មាន​ការ​អាក់ខាន​ ដោយ​សារ​មាន​ការ​ណែនាំ​ពី​ខាង​លើ​មក​មិន​ឲ្យ ​យើង​មាន​ការ​ជួបជុំ​គ្នា​ច្រើន​អ៊ីចឹង​ខ្លាច​មាន​ការ​ឆ្លង​អី​អ៊ីចឹង ។ អ៊ីចឹង​ការ​គោ​ចរ​បិណ្ឌបាត្រ ​មុនចូល​ឆ្នាំ​តាម​ប្រពៃណី​ខ្មែរ​យើង​ហ្នឹង​គឺ​ថយ​ចុះ​ខ្លះ​ដែរ» ។

ចៅ​អធិការ​ ដែល​មាន​ព្រះជន្ម​៣៩​វស្សា​អង្គ​នេះ​បន្ត​ថា៖​ «បុណ្យ​ចូល​ឆ្នាំ​ខ្មែរ​ ចំពោះ​ព្រះ​សង្ឃ​យើង​មាន​ន័យ​ថា​ ការ​ចូល​អបអរ​ការ​ចំណាយ​ទេយ្យទាន​របស់​ពុទ្ធ​បរិស័ទទូទៅ​ចូលរួម​ត្រេកអរ ។​ ចូលរួម​ត្រេកអរ​មួយ​ទៀត​ចូលរួម​ត្រេកអរ​ផ្នែក​ខាង​ចេះ​ថែ​រក្សា​ប្រពៃណី​បុណ្យ​ចូលឆ្នាំ​យើង​អ៊ីចឹង» ។

ពិធី​ចូលឆ្នាំ​ខ្មែរ​ប្រពៃណី​ជាតិ​ ខិត​ចូល​មក​ដល់​ហើយ ។​ ប៉ុន្តែ​ដើម្បី​ទប់ស្កាត់​ការ​រីករាល​ជំងឺ​កូវីដ​១៩​ ដែល​មាន​ប្រភព​នៅ​ក្នុង​ក្រុង​វូហាន​ខេត្ត​ហ៊ូបេ ​ប្រទេស​ចិន​ ដែល​បាន​សម្លាប់​មនុស្ស​យ៉ាង​ហោច​ណាស់ ​៧០០០០​នាក់​ នៅ​ទូទាំង​ពិភព​លោក​នោះ​ រដ្ឋាភិបាល​កម្ពុជា​ចេញ​បញ្ជា​ហាម​ប្រជា​ពលរដ្ឋ​មិន​ឲ្យ​ធ្វើ​ដំណើរ​ឆ្លងកាត់​ពី​ខេត្ត​មួយ​ទៅ​ខេត្ត​មួយ ។​ នេះ​មានន័យ​ថា ​ប្រជា​ពលរដ្ឋ​មួយ​ចំនួន​មិន​អាច​ធ្វើ​ដំណើរ​ទៅ​ស្រុក​កណើត​ឬ​ជួបជុំ​គ្រួសារ​ នៅ​ក្នុង​ខេត្ត​ផ្សេង​គ្នា​បាន​នោះ​ទេ ។​

អ្នកស្រី​ ម៉ាន ឌៀប​ អាយុ​៤០​ឆ្នាំ​ ជា​ពុទ្ធបរិស័ទ​ចំណុះ​ជើង​វត្ត​ក្រាំងសុវណ្ណ​ ដែល​កូន​របស់​អ្នក​ស្រី​អាយុ​១៣​ឆ្នាំ​ បាន​បួស​ជា​សង្ឃ​នៅ​វត្ត​នេះ​ អស់​រយៈពេល​២​វស្សា​មក​ហើយ ​នោះ​មាន​ប្រសាសន៍​ថា៖ ​

«នឹក​ឃើញ​ថា​ គេ​មក​វត្ត ។ កូន​ចៅ​គេ​មក​វត្ត​អ៊ីចឹង​គេ​ឧទ្ទិស​ផល​ម៉ែ​ឪ​គេ​បាន​ទទួល។ ​ម៉ែ​ឪ​យើង​ កូន​ចៅ​អត់មក​អត់​បាន​អ៊ីចឹង» ។​

អ្នក​ស្រី​ ឌៀប ​ដែល​ជា​ពុទ្ធសាសនិក​ម្នាក់​ផង​ដែរ​នោះ​បន្ថែម​ថា៖​ «បើ​ជើង​វត្ត​អ៊ីចឹង​គេ​មក​អ៊ីចឹង ។​ អ្នក​ខ្លះ​នៅ​ឆ្ងាយ​គេ​អត់​ហ៊ាន​មក​ទេ ។​ គេ​ខ្លាច ។​ បើ​យើង​អ្នក​ជិត​យើង​អត់​មក​គេ​អ្នកឆ្ងាយ​គេ​អត់​មក​លោក​អត់​អី​ឆាន់​អ៊ីចឹង?»​

ទោះ​បីជា​យ៉ាងណា​ក៏ដោយ វត្ត​មួយ​ចំនួន​មិន​រង​ផល​ប៉ះពាល់​ ដោយ​ការ​រីក​រាល​ដាល​នៃ​ជំងឺ​នេះ​ឡើយ ។​
ព្រះសង្ឃ​ កំពុង​សិក្សា​ព្រះ​គម្ពីធម៌ នៅ​វត្ត​ជម្ពូវ័ន ស្រុក​ស្អាង ​ខេត្ត​កណ្តាល​ កាល​ពី​ទី​៥ ​ខែ​មេសា ឆ្នាំ​២០២០ ។ (ផន បុប្ផា/VOA)

ភិក្ខុ​សា រិន​ សំណាង​ មាន​ព្រះ​ជន្ម​៤០​វស្សា​ គង់​នៅ​វត្ត​សំពៅ​មាស​ អស់​រយៈពេល​ជាង​ប្រាំ​វស្សា​មក​ហើយ ។​ ព្រះអង្គ​សំណាង​ដែល​បួស​ជា​សង្ឃ​អស់​រយៈ​ពេល ​២០​ឆ្នាំ​មក​ហើយ​នោះ ​ក៏​ជា​និស្សិត​ផង​ដែរ ។​

ព្រះអង្គ​មាន​ពុទ្ធដីកា​ថា ​នៅ​វត្ត​សំពៅ​មាស​ពុទ្ធ​បរិស័ទដាក់​វេន​គ្នា​ប្រគេន​ចង្ហាន់​ព្រះ​សង្ឃ​នៅ​វត្ត​នេះ ។​ ដូច្នេះ​វត្ដ​ដែល​មាន​ព្រះសង្ឃ​ជាង​៧០ ​ព្រះអង្គ​នេះ​មិន​ជួប​បញ្ហា​កង្វះ​ចង្ហាន់​ដូច​វត្ត​ដទៃៗ​ទៀត​ឡើយ ។​

«សម្រាប់​អាត្មា​ហ្មង​អត់​មាន​លំបាក​ពី​រឿង​ទៅ​បិណ្ឌបាត​អី​នៅ​ក្រៅ​ទេ ពី​ព្រោះ​អី​នៅ​វត្ត​នេះ​មាន​ការ​ផ្គត់ផ្គង់​ចង្ហាន់​ប្រចាំ​ថ្ងៃ​ពីមួយ​ខែ​ទៅមួយ​ខែ​ ពី​មួយ​ឆ្នាំ​ទៅ​មួយ​ឆ្នាំ​ជាប់​រហូត» ។

នៅ​ក្នុង​វត្តជម្ពូវ័ន​ស្រុក​ស្អាង ខេត្ត​កណ្ដាល ​ចំនួន​ព្រះ​សង្ឃ​ ប្រហែល​ពាក់​កណ្តាល​ជា​នេន​តូចៗ ។​ កាល​ពី​ដើម​ខែ​មេសា​ នេន​តូចៗ​កំពុង​សម្អាត​វត្ត​ ហើយ​នេន​ខ្លះ​ទៀត​កំពុង​អាន​សៀវភៅ​ធម៌ ។​

ចំណែក​ភិក្ខុ​កំពុង​កាប់​ដី​ដាំ​ផ្កា​និង​បន្លែ ។​

លោក ​ទូច ទុន ​ដែល​ជា​ជំនួយ​ការ​ព្រះ​សង្ឃ​វត្តជម្ពូវ័ន​អស់​រយៈ​ពេល​ជាង​ប្រាំឆ្នាំ​មក​ហើយ​នោះ​មាន​ប្រសាសន៍​ថា​លោក​មាន​ការ​បារម្ភ​ពី​ការ​ខ្វះខាត​ចង្ហាន់​របស់​ព្រះសង្ឃ​នៅ​វត្ត​នេះ​នៅ​ពេល​ខាង​មុខប្រសិន​បើ​ការ​រីរាលដាល​នៃ​ជំងឺ​នេះ​អូស​បន្លាយ​រយៈពេល​យូរ ។​

ភិក្ខុ​ ឌៀន ដេត ​សង្ឃឹម​ថា​ពុទ្ធសាសនិក​នឹង​ឆ្លៀត​ជួយ​ព្រះ​សង្ឃ​នៅ​ក្នុង​គ្រា​នេះ ។​

ភិក្ខុ​ ឌៀន ដេត ​មានសង្ឃ​ដីកា​ថា៖​ «ឥឡូវ​ខាង​មុខ​នេះ​ជិត​ដល់​ហើយ​រដូវ​បុណ្ឌ​ចូល​ឆ្នាំ ។ ​ក៏​ប៉ុន្តែ​មិន​អាច​សន្និដ្ឋាន​ថា​បរិស័ទ​គាត់​មក​ច្រើន​ទេ​ហើយ​ចង្ហាន់​ដែល​ផ្គត់ផ្គង់​ព្រះសង្ឃ​ក៏​វា​ពិបាក​ដែរ​ព្រោះ​ថា ​តាំង​ពី​គេ​ផ្អើល​ជំងឺ​កូវីដ​នេះ​មក​ឬ​កូរ៉ូណា​នេះ​មក ​គឺ​បរិស័ទ​គាត់​ខ្លាចណាស់​ខ្លាច​ច្រើនមែន​ទែន!។ អ៊ីចឹង​ប្រហែល​ជា​ចូលឆ្នាំ​ហ្នឹង​បែប​អត់​សូវ​មាន​បរិស័ទមក​ទេ» ៕

(អត្ថបទនិងរូបភាពទាំងស្រុងជាកម្មសិទ្ធិរបស់វិទ្យុ VOA)

© រក្សាសិទ្ធិដោយលោកវិទូ

No comments:

Post a Comment