ច្បាប់ក្រមង៉ុយ | ច្បាប់កេរ្តិ៍កាលថ្មី | ចាប៉ីដងវែង - លោកវិទូ

ព័ត៌មានថ្មីៗ

Sunday, November 11, 2018

ច្បាប់ក្រមង៉ុយ | ច្បាប់កេរ្តិ៍កាលថ្មី | ចាប៉ីដងវែង


Krom Ngoy's Codes of Conduct | ច្បាប់ក្រមង៉ុយ | ច្បាប់កេរកាលថ្មី

ច្បាប់ក្រមង៉ុយ ដំបូងឡើយជាសំនៀងរបស់លោកតាអ៊ុក អ៊ូ ហៅ ង៉ុយ (មាននាមដែលជាព្រះរាជទានថា អ្នកព្រះភិរម្យភាសាអ៊ូ ប្រែថាអ្នកចេះប្រើភាសាល្អឥតខ្ចោះ) ជាមួយនឹងខ្សែឌៀវរបស់គាត់ ។ 

ក្រម​ង៉ុយ​គឺជា​កវី​ម្នាក់​ ដែល​មិន​សរសេរ​នូវ​កំណាព្យកាព្យឃ្លោង​ ដែល​លោក​ច្រៀង​នោះ​ឡើយ។ ក្នុងសម័យបារាំង ដោយខ្លាចបាត់បង់នូវពាក្យពេចន៍ប្រៀនប្រដៅ ប្រកបដោយខ្លឹមសារតថភាពនេះ ទើបលោកស្រី​ស៊ុយ​ហ្សាន​កាប៉ឺ​ឡែស (Suzanne Karpeles) ជាជនជាតិបារាំង និងជាស្ថាបនិកនិងជានាយិការពុទ្ធសាសនបណ្ឌិត្យ បានអញ្ជើញគាត់ឲ្យមកច្រៀង ប៉ុន្តែច្រៀងយឺតៗ ដូច្នេះគេអាចកត់ត្រាពាក្យពេចន៍របស់គាត់ទុកជាសំណេរបាន ។ 

ច្បាប់ក្រមង៉ុយក៏ត្រូវបានបោះពុម្ពផ្សាយ ដោយពុទ្ធសាសនបណ្ឌិត្យ ក្នុងព.ស.២៥១៦ / គ.ស.១៩៧២ ដែលបានប្រមូលចងក្រងស្នាដៃរបស់គាត់មានដូចជា៖

១- ច្បាប់ល្បើកថ្មី (​ជា​បទ​កាកគតិ​-​ឆ្នាំ​១៩២២) ២- ច្បាប់កេរ្ដិ៍កាលថ្មី (​ជា​បទ​ព្រហ្មគីតិ​-​ឆ្នាំ​១៩២២) ៣- សេចក្ដីរំលឹកដាស់តឿន (​ជា​បទ​ពាក្យ​៧-​ឆ្នាំ​១៩៣១)
៤- ពាក្យកាព្យប្រដៅជនប្រុសស្រី (​ជា​បទ​ពាក្យ​៧- មិនដឹង​កាលបរិច្ឆេទ​, អាច​ក្នុង​ឆ្នាំ​១៩៣៥ ព្រោះថា​ស្នាដៃ​ទី​៥) 
៥- បណ្ដាំក្រមង៉ុយ (​ជា​បទ​ព្រហ្មគីតិ​- ក្នុង​រវាង​ឆ្នាំ​១៩៣៥)
ក្រោយមក ប្រហែលក្នុងឆ្នាំ ២០០០ ទើបបណ្ណាល័យសយ័ណ្ហណារា អញ្ជើញព្រះភិរម្យ ប្រាជ្ញ ឈួន ឲ្យច្រៀងឡើងវិញនូវច្បាប់ក្រមង៉ុយដែលបានចងក្រងជាសៀវភៅហើយនោះ ជាចាប៉ីដងវែងយ៉ាងពីរោះជួនរណ្ដំគួរជាទីសណ្ដាប់ សម្រាប់មនុស្សគ្រប់វ័យ ។

ច្បាប់កេរ្ដិ៍កាលថ្មី


នេះបទព្រហ្មប្រាជ្ញប្រាយខ្ញុំអធិប្បាយលើកល្បត់ល្បងប្រដៅកូនចៅផងចងជាច្បាប់ខុសនិងត្រូវ។
កត្ដិកខ្នើតគ្នេរគ្នាន់ក្នុងវស្សន្ដរដូវទឹកស្រែជនលេចស្រូវនៅសំណល់សំណាបខ្ចី។
កិរកាលពីព្រេងព្រឹទ្ធដើមគំនិតពីសេដ្ឋីខ្ញុំលើកកិរកាលថ្មីតែងសេចក្ដីជាបរមត្ថ។
ក្នុងថ្ងៃពេញបរមីម៉ោង៨ព្រលប់ស្ងាត់ឆ្នាំចរចត្វាក្សត្រផាត់សករាជកន្លងឆ្ងាយ។
សាសនាព្រះសមណៈបានពីរពាន់បួនរយបា្លយហុកសិបឆ្នាំកំចាយចាត់អធិប្បាយពីខុសត្រូវ។
កិរកាលដំណាលទុកជាទំនុកដំណែលនៅតំណតរៀងទៅតំរូវចិត្ដជនប្រុសស្រី។
កូនអើយពាក្យឪពុកជាទំនុកទំនើបថ្មីអនិស្រាយរាយបាលីឪពុកស្ដីឲ្យកូនស្ដាប់។
គួរស្ដាយកេរ្ដិ៍ម៉ែឪកិរិយាត្រូវឲ្យខំត្រាប់កិរិយាណាខុសច្បាប់គួរក្រឡប់ក្រឡាស់ចោល។
ម្ដាយឪពុកនិងកូនបីដូចខ្លួននិងស្រមោលឃើញខុសកុំដេញដោលកុំថ្កោលទោសអ្នកមានគុណ។
ល្ងង់ខ្លៅត្រូវតែសួរពាក្យឲ្យគួរកុំឲ្យស៊ុនយកពាក្យផ្អែមជាមុនទន់លំទោនអោនប្រតិបត្ដិ។
ទោះឪម៉ែស្លូតកាចគួរតែខ្លាចដូចមហាក្សត្រម្ដាយជេរពីរបីមាត់គួរតែស្ងាត់ស្ងៀមឲ្យឈឹង។
ប្រដៅត្រូវតែស្ដាប់យកតំរាប់កុំទទឹងម្នោះម្នះចចេសរឹងនឹងហើយហៅកូនសេសកម្ម។
ធម៌អាថ៌ចេះតែភ្លេចជេរប្រទេចចេះតែចាំឪពុកពត់ទៅស្ដាំអកុសលកម្មទាញទៅឆ្វេង។
អវជាតិបុត្រខូចបំផុតតាំងពីក្មេងប្រព្រឹត្ដព្រើលផ្សេងៗបើលេងអ្វីស្ដីមិនស្ដាប់។
មិនស្ដាយជាតិកំណើតល្ងង់ស្លុតស្លើតដល់ចាស់ស្លាប់ត្រឹមត្រូវមិនសូវស្ដាប់ព្រួយគេប្រាប់ទាំងយប់ថ្ងៃ។
ម៉ែឪមានគុណណាស់មិនសំពះខ្លាចអៀនដៃបើអ្នកក្រៅដទៃវិស័យសោះសំពះបាន។
ឆ្លើយបាទចាសចា៎ខ្ញុំរាបរម្យទមនឹងសន្ដានម៉ែឪឯងក្នុងឋានហ៊ានឆ្លើយអីអញអឺអើ។
អនុជាតិបុត្រស្លូតបំផុតស្រណុកប្រើប្រកបការប្រសើរដើរតែតាមលំអានឪ។
ប្រដៅទទួលយកចេះលៃលកស្គាល់ខុសត្រូវស្រណុកញាក់ធ្លាក់ផ្លូវមិនសូវភ្លេចដំបូន្មាន។
អតិជាតិបុត្រល្អបរិសុទ្ធស្គាល់សីលទាននាំឪទៅនិព្វានឈានទៅរកកន្លែងសុខ។
ចេះលើសគេដរាបជឿបុណ្យបាបប្រេតនរកមិនល្មោភនឹងមូត្រលាមកភ័យនឹងភក់ភពសង្សារ។
នេះគឺដើមបាលីបុត្រទាំងបីបែបកិរិយាស្រលាញ់ណាស្អប់ណាតាមសញ្ញាចូលចិត្ដចុះ។
អវធ្លាក់ផ្លូវក្រោមប្រព្រឹត្ដព្រមតែខាងខុសអតិជាតិមារយាទខ្ពស់អនុនោះយ៉ាងកណ្ដាល។
អតិ១០០មានមួយគួរតែស្ទូយដាក់លើក្បាលអវគឺស្រើបស្រាលត្រអាលយកតែពីរយ៉ាង។
អតិជាតិកំណើតគំនិតកើតពីកសាងកុសលតំកល់ខាងសំណាងកើតពីគំនិត ។
អនុអានាងអើយខ្លួនធំហើយឲ្យចេះគិតចេះកាញ់ស្គាល់ឆ្ងាយជិតប្រព្រឹត្ដយកតែខាងត្រូវ។
រៀនរិះរកទ្រព្យធនយកប្រពន្ធមើលធុនឪធុនថើកជ្រកខុសត្រូវអ្នកកុំទៅខ្លាចបន្លា។
ផ្លូវវៀចកុំបោះបង់ផ្លូវព្រៃត្រង់កុំយាត្រាឈានឈរពិចារណា   ឆ្ការឲ្យស្អាតសឹមដើរទៅ។
កុំដើរភ្លើភ្លេចខ្លួនខ្លាចក្រែងជួនធ្លាក់ជ្រោះជ្រៅជ្រកម្លប់សំណាក់នៅកុំបោះពៅផ្ទប់គល់ឈើ។
ឆេះខ្លោចសំបកក្រោមស្រពោនញមស្លោកស្លឹកលើមានភ្នែកឲ្យចេះមើល៍កុំល្ងីល្ងើល្ងង់ល្ងិតពេក។
រៀនដើរឲ្យមើលផ្លូវធ្វើស្រែស្រូវឲ្យមើលមេឃម្លប់ធ្លកធ្លាប់ជ្រកដេកជាដំណេកអ្នកដំណើរ ។
ដំណែលដែលគេដាក់ជាដំណាក់ទំនូលផ្ញើចំណាំចាំគ្រាន់បើដើរក្រោយៗគ្រាន់ជ្រកទៀត។
ឈើណាទោសសត្រូវដុះជិតផ្លូវនាំចង្អៀតជំពប់យប់អាធ្រាត្រឆ្លៀតកាប់ចេញកុំទុកវា។
បន្លាគល់សង្គត់គន្លងផុតតែភ្នែកជាដើរយប់ជំពប់ពារក្រែងគ្រោះគ្នាអ្នកដើរក្រោយ។
គ្នាមុតកុំចាំផ្ទាន់ឃើញគួរជាន់កុំបណ្ដោយបណ្ដើរមើលខ្លាំងខ្សោយឲ្យពិនិត្យពិចារណា។
ពាក្យពិតត្រង់ប្រាកដត្រូវច្រើនបទច្រើនប្រការប្រកបជាប្រស្នាប្រាជ្ញាអាប់ស្លាប់នឹងឆ្ងល់។
ផ្លូវពិតទាំងជិតឆ្ងាយសព្វសុសសាយមិនសេសសល់អ្នកណាប្រាជ្ញាដល់ដឹងយោបល់ច្រើនកន្លែង។
កូនអើយការកេរ្ដិ៍ឈ្មោះកុំចង់រស់តែម្នាក់ឯងគិតអ្វីគិតឲ្យវែងក្រែងក្រក្រោយស៊យគំនិត។
កំណើតរាល់រូបកាយចេញជួញឆ្ងាយស្ដាយជួញជិតចិញ្ចឹមជន្មជីវិតគិតឲ្យស្រេចទើបបានស្រួល។
ធ្វើស្រែចង់បានស្រូវដើមរដូវធ្វើស្រែទួលស្រែទាបមើលទំនួលលើកទំនប់ឲ្យមាំមួន។
កូនអើយកេរ្ដិ៍មេបាចាំរក្សាមើលថែថួនធុញថប់ថយថោកខ្លួនជួនជាខ្សត់គេថាខ្សោយ។
ស្រូវខ្សោយអង្ករថ្លៃលក់សំចៃទុកឆ្នាំក្រោយអ្នកក្ររកញយៗឲ្យអ្នកសុំជាងអ្នកខ្ចី។
សប្បុរសពេកថយធនមូទូជនថយរាសីប្រពន្ធល្អច្រើនអាប់ប្ដីពាក្យអប្រិយចាញ់អាត្មា។
ឈើផ្លែចាញ់សន្លឹកត្រីវរវឹកទឹកមិនថ្លាកំណាញ់ក្រៅតំរាសោតសឹងអាប់ប្រយោជន៍យស។
នឹងឲ្យៗមើលភាពឲ្យអ្នកទាបជាងអ្នកខ្ពស់អ្នកទិញឈប់សិនចុះក្នុងតែរស់មិនស្លាប់ងាយ។
កំណាញ់ហួសកំណត់ពាក្យអ្នកខ្សត់ខ្សបនិយាយទេវតាផ្ដន្ទាទាយរលាយអស់រលស់ឯង ។
សទ្ធាមើលធនធានជាតិអ្នកមានមិនអង្វែងកំណាញ់ដោយកន្លែងក្រែងគ្រោះក្រដល់ឆ្នាំក្រោយ។
អ្នកក្រខ្ចីនេះកុំអ្នកមានសុំនេះគួរឲ្យអ្នកប្រាជ្ញអង្គាសញយអស់ក៏ដោយឲ្យទៅចុះ។
អ្នកក្របានជាហាមពិបាកតាមទៅឯណោះទាល់ទឹកចូលច្រមុះច្រើនកើតឈ្លោះពីព្រោះយល់។
អ្នកមានគេមានខ្មាសសងរហ័សមិនអំពល់ជួនយើងមានរវល់គេស្គាល់មុខស្រណុកខ្ចី។
អ្នកក្រៗទាំងចិត្ដស្រូវឆ្មារល្អិតឲ្យមើលល្អីវាល់ល្អកន្ដាំងបីទាន់ស្រូវថ្មីទារឆាប់បាន។
ជួនក្រែងឯងក្រវិញទោះដូរទិញមើលប្រមាណជឿបុលខ្ចីសន្ដានកុំហ៊ានពារកញ្ជើធំ។
ខ្លួនក្រកំចង់ធាត់កុំងាកមាត់អាងតែសុំជឿខ្ចីល្អីក្រមុំស្រូវឯងទុំស្រណុកសង។
បើជឿខ្ចីគេឲ្យកុំទៅញយគេឲ្យខ្នងឯណេះឯណោះផងកុំច្រើដងគេមើលងាយ។
ក្រលុយកុំងុយដេកចូលដំណេកកុំនិយាយសំពត់ញាត់សំពាយរាយរើសរៀបញាត់សំពៀត។
រៀបដេកសំពះគុណកុំដេកស៊ុនឲ្យប្រុងស្នៀតភ្លើងឆេះយប់អាធ្រាត្រកណ្ដៀតទូលប្រមូលរត់។
ខ្លួនរាស្រ្ដក្រមាសប្រាក់ភើចកន្រ្ដាក់អាវសំពត់ទំរាំភ្លើងរលត់ស្លៀកផ្គង់ផ្គត់សោះខ្មាសគេ។
កូនអើយគិតឲ្យគ្រប់រៀងរាល់យប់កុំទំនេរជាងដេកលក់ទទេយល់សប្ដជេរបីសាចក្រៅ។
ទំលាប់មាត់មមើស្រែកថាយើៗ អៅៗចោរខ្មាំងខ្មោចចិត្ដខ្មៅហៅមេខ្មៅវ៉ៃឲ្យខ្មុក ។
ដេកផ្អៀងជាងអង្គុយល្ងាល្ងាន់ល្ងុយកុំទ្រាំងក់ពីល្ងាចដេកពុំលក់មាន់រងាវជក់ស៊ីម្លូស្លា។
ជាងល្ងឹតអិតអំពើអិតអ្វីធ្វើសូត្រធម៌អាថ៌បើច្បាស់វិបស្សនាស្មាស្មាធស្មឹងប្រឹងឲ្យស្មោះ។
គងខ្នើយដេកកើយស្មុគ្រគ្របឲ្យសុខសូត្រអំបោះកុំដាក់ដោយកៀនកោះអស់នឹងសត្វកណ្ដៀរកោរ។
កណ្ដុរកន្លាតកាត់ដល់កំណាត់ខានដេរខោជួនកាលមានអាចោរលលបលួចលីទៅបាត់។
កុំដាក់ឆ្ងាយប្រយោលទុកជាចោលមិនប្រយ័ត្នប្រយោជន៍យប់យាមស្ងាត់បង្កាត់ភ្លើងបង្គោលគោ។
បង្ការក្រែងមូសខាំត្រូវចំណាំខ្យល់ជំនោរបាយកកផ្អកម្ហូបជោរឲ្យអាលោស៊ីចាំសេះ។
កំណើតឆ្កែញីឈ្មោលដេកចំណូលតែនិងផេះរៀនប្រើមើលចំណេះរិះចំណាំតាមកិរិយា។
ទោះប្រើកូនតូចធំរឺប្រើខ្ញុំឲ្យធ្វើការធ្វើកលយល់ប្រាជ្ញាអាណាហ៊ានប្រើទៅឆ្ងាយ។
អាខ្លាចប្រើតែជិតអិតគំនិតប្រើរៀងអាយខុសម្ដងកុំជេរម្ដាយពេលដល់បាយកុំនាំឈ្លោះ។
មនុស្សឃ្លានវាហ៊ានឆ្លើយស៊ីរួចហើយបន្ទោសចុះបានឆ្អែតប៉ោងពេញពោះស្ដីខុសត្រូវមិនសូវខឹង។
កូនអើយពាក្យឪពុកចំណាំទុកពីត្រឹមណឹងធ្វើប្រុសឲ្យខំប្រឹងរៀនឲ្យដឹងស្គាល់ពុតស្រី។
មារយាទនិងមាយាម្យ៉ាងចិត្ដជាចេះថ្នមប្ដីប្ដូរស្លាប់រស់វាហីយកពីរបីនេះមិនបាន។
កុំលោភច្រើនៗព្រួយយកតែមួយសុខក្សេមក្សាន្ដចិត្ដស្រីទាំងប៉ុន្មានហ៊ានប្រមូលម៉ៅមិនខុស។
មិនខូចគ្រប់តែស្រីល្អពីបីចាំទុកចុះជាតិស្រីលោភលើប្រុសនោះមិនខុសស្រីណាមួយ។
ខ្លាំងខ្សោយកុំឲ្យខ្សត់ទោះនឿតហត់កុំលំអួយធ្វើប្រុសតែងតែព្រួយស្រីមិនជួយកុំត្អូញត្អែរ។
ខ្លួនខ្លាំងកុំគិតខ្លាចស្រីៗកាចស្លូតដោយខែរដូវធ្វើស្រូវស្រែចែប៉ប្រែស្ដីលើប្រុស។
ខែស្ទូងនិងខែច្រូតកាចរហូតដល់ខែបុស្សខែបែនបោករលស់រលីងអស់អំពីដី ។
ជញ្ជូនដាក់ជង្រុកពូជពេញទុកស្បោងពីរបីដំណើបបួនដប់ល្អីស្រីៗស្លូតហើយខែហ្នឹង។
ស្លូតផុតនៅខែមាឃស្ដីធ្ងន់ពាក្យមិនសូវខឹងបើប្រុសៗមិនដឹងប្រឹងតែព្រួតស្អប់ស្រីៗ។
ម្យ៉ាងទៀតមារយាទខូចមាយាបេះក្រូចមាយាដកខ្ញីមានប្រុសសហាយថ្មីរឹតថ្នមប្ដីមិនឲ្យអាក់។
អីអើតែមាត់ក្រៅចិត្ដមួម៉ៅគ្មានត្រជាក់ត្រីសាច់ល្អលួចលាក់ដាក់តែឆ្អឹងឲ្យឯងស៊ី។
បញ្ជោរចេះបញ្ចើបញ្ឆោតប្រើឯងវក់វីវរវឹកព្រួតប្រុសពីរស៊ីទាល់ងាប់គាប់សងខាង។
មួយទៀតផិតកំលោះស្រលាញ់ស្មោះស្ម័គ្រអស់យ៉ាងលោមប្ដីលាសំណាងទាស់ក្អេងក្អាងទារសំបុត្រ។
បើប្ដីមិនព្រមលែងលបជំទែងជំទយរត់មួយទៀតខូចបំផុតមាត់ឲ្យប្រុសសំលាប់ប្ដី។
ម្យ៉ាងទៀតមារយាទជាមានច្រើនគ្នាក្នុងលោកិយប្រាកដពេញជាស្រីប្រុសពីរបីស្មាលាកម្ម។
ស្លាប់រស់មួយនឹងមួយមិនចង់ព្រួយយកប្រុសប្រាំប្ដីស្លាប់បួនដប់ឆ្នាំចាំសីលទានមិនមែនទៀត។
ធ្វើបុណ្យផ្សងសច្ចាសុំប្រាថ្នាជួបរាល់ជាតិអុចធូបដេកអោបធាតុកណ្ដៀតថោកោរកាន់ទុក្ខ។
និយាយពីពុតប្រុសចូរចាំចុះជាទំនុកដំណតទៅមុខឪពុកប្រាប់ឲ្យស្រីចាំ។
ប្រពន្ធមួយមិនស្កប់ប្រពន្ធដប់គ្រាន់តែស្កាំកាចស្លូតរហូតឆ្នាំរាំដរាបរាល់រូបា។
កាចម្យ៉ាងខាងល្ងាចព្រឹករឿងបាយទឹកថ្នាំម្លូស្លាកាចម្យ៉ាងខាងធ្វើការម្យ៉ាងទៀតណារឿងប្រចណ្ឌ។
ប្រជុំជាតិចិត្ដប្រុសត្រូវនិងខុសជាកំណាន់គំនិតល្អសំខាន់ប្រកាន់មើលអិរិយាបថ។
ប្រចណ្ឌរាវរាលឈ្មោះច្រើនកើតឈ្លោះទៅជាខ្សត់មួយឃើញជាក់ប្រាកដប្រកៀកចាប់ធ្វើទោសបាន។
លកលៃតែខាងប្រុសប្រពន្ធខុសបង្អង់ខានខូចម្ដងខាតប៉ុន្មានរាប់អានអោបក្រសោបទៀត។
មួយលកលៃទាំងពីរនៅរកស៊ីដោយសារញាតិស្រីមាយាអិតមារយាទស្មាលាជាតិមិនឲ្យជួន។
ប្រចណ្ឌទាំងបីបទគួរគួចកត់ទុកក្នុងខ្លួនលក់ពីរពេញចំនួនគួនគុំទុកយកជាច្បាប់។
ប្រចណ្ឌហើយយកទៀតហៅជួជាតិមារយាទអាប់កូនណាយកតំរាប់ស្លាប់នឹងស្រីៗមើលងាយ។
ទោសតិចកុំទាញផ្សំឃើញមិនចំកុំនិយាយកុំចាប់ស្ទើររវើរវាយនាំឲ្យវល់អំពល់ចិត្ដ។
ពុតប្រុសនិងពុតស្រីចប់សេចក្ដីពីក្បត់ផិតរៀងរើសណាសុខចិត្ដគិតសំគាល់រាល់រូបកាយ។
បើមានកូនក្រមុំគួរតែកុំបណ្ដោយឆ្ងាយឲ្យមើលនាយមើលអាយស្រេចនៅម្ដាយរក្សាកូន។
ប្រយ័ត្នកុំឲ្យឃ្លាតភ្លាត់មារយាទមិនសុទ្ធសូន្យ កុំទុកចិត្ដបងប្អូនជីដូនមួយជួយរក្សា។
ក្រមុំមានម្រាក់មិត្រមេមួយគិតនាំកិច្ចការកុំជឿចិត្ដនរណាមើលកិរិយានៃកូនឯង។
ទោះស្ទូងដកយប់ថ្ងៃ ដើរយកដៃដាច់សង្វែងប្រុសខូចលួចបន្លែងតែទាស់ភ្នែកបែកមេបា។
ច្រើនណាស់តែសែនខ្មោចកេរ្ដិ៍អាសោចផុតអាសានាំកូនឡើងសាលាគេថាឲ្យជំងឺចិត្ដ។
បើមានកូនប្រសាមិនទាន់ការគួរឲ្យប្រិតកុំឲ្យបំរើឆ្អិតអាណិតវាៗសងគុណ។
យប់ថ្ងៃចូលប្រតិបត្ដិគាតក្រវាត់រត់រែកពុនអាចនឹងច្រើនជឿមុនស៊ុនអំពីឪពុកម្ដាយ។
រក្សាកូនប្រពន្ធរកទ្រព្យធនចង់ធូរចាយជួញជិតកុំជួញឆ្ងាយជួញរៀងអាយរក្សាគុណ។
អំពើបាបកុំរៀនកុំអៀនប្រៀនក្នុងការបុណ្យលាងទោសចេញជាមុនទើបធ្វើបុណ្យចំរើនផល។
បើនឹងចង់គង់ទ្រព្យកុំទំលាប់សាងអកុសលរបិញរបុញវៀចកាចកល់ទេវតាផ្ដល់ផ្ដាច់ធនធាន ។
កុំឈ្នានិសអ្នកខ្សត់កុំបំភ្លាត់ទ្រព្យអ្នកមានបើខ្លួនខ្សត់អត់ឃ្លានរៀនតែរកតាមទៀងត្រង់។
ជួញខាងកុំឈប់ខានបើចង់បានកុំខ្លាចបង់ខ្លាចបាត់ឲ្យផ្ចិតផ្ចង់ប្រុងថែទាំឲ្យមាំមួន។
កុំភ្លើធ្វើជាភ្លេចភ្លាត់បន្ដិចខ្លាចក្រែងជួនក្រែងចោរចូលមកពួនលូនលបលួចយកទ្រព្យទៅ។
ប្រហែសតែងតែបាត់ប្រុងប្រយ័ត្នតែងតែនៅគិតសព្វគ្រប់ដោយផ្លូវសូវទ្រាំនឿយកុំទ្រាំក្រ។
នៅផ្ទះស្រះរបងរបាចងឲ្យជាប់ល្អប្រើប្រាស់ខ្ញុំកំដរឲ្យបរិភោគដោយខ្លួនឯង។
នឹងប្រើទៅហៅមកកុំគំហកយកកំហែងកុំហាឡើងហង់ឯងក្រែងកំហល់ទល់កំហឹង។
កុំហួសពាក្យសំដីការអ្វីៗឲ្យចេះថ្លឹងកុំប្រើព្រួតលើប្រឹងក្រែងកើតខឹងវានាំខាត។
មនុស្សខឹងច្រើនៗខុស   មនុស្សច្រើនឈ្លោះច្រើនប្រមាថការល្អច្រើនត្រូវខ្នាតយើងចង់ស្អាតកុំខ្លាចយូរ។
ចង់ប្រាជ្ញឲ្យខំប្រឹងចងក្បិនតឹងរកស៊ីធូរគំនិតមុនគំនូររៀនមានគ្រូមានគេរាប់។
បំរើឪពុកម្ដាយអ្នកនៅឆ្ងាយគេច្រើនគាប់អ្នកណាបំរើខ្ជាប់ធ្លាប់តែខុសមិនដែលត្រូវ ។
ជាតិមនុស្សទោះខ្ពស់ទាបមិនចោលភាពជាម៉ែឪពាក្យមនុស្សវែងជាងផ្លូវស្រូវច្រើនខួបខូចអង្ករ ។
របស់ទ្រព្យថោកថ្លៃទុកសំចៃលៃឲ្យល្អអុងអាងពាងក្រឡត្រដរទិញកុំឲ្យខ្វះ។
កើតមកជាខ្លួនរាស្រ្ដក្រប្រាក់មាសឲ្យមានខ្មាសសារពើគ្រឿងប្រើប្រាស់ឲ្យមានចាស់ឲ្យមានថ្មី។
ពូថៅដឹងកាំបិតពន្លាកខ្វិតចបវែងខ្លីខ្សែសេះគោក្របីរិស្សីផ្ដៅកាច់សង្រែក។
ការងាយកុំឲ្យក្រអាក្រក់ល្អមានដោយឡែកថ្ងៃនេះរបេះបែកស្អែកខំរើធ្វើជាឆាប់។
ឈ្មោះការប្រើលើដីកុំចាំស្រីតឿនប្រើប្រាប់ឲ្យមានគ្រប់ប្រដាប់ដំរាប់រាល់ឲ្យសល់ប្រើ។
កុំខ្ជិលល្ងង់ខ្លៅពេកឲ្យចេះដេកឲ្យចេះដើរចេះសព្វគ្រប់ប្រសើរកុំចង់ហើរហួសភាពខ្លួន។
ចង់ក្ដីឲ្យរៀនច្បាប់រស់និងស្លាប់ឲ្យចេះក្បួនចេះអ្វីចេះឲ្យមួនកុំបន្លំផ្សំនឹងគេ។
កុំដេកចាំសំណាងកុំក្អេងក្អាងចាំបុព្វេខំរកកុំទំនេររេរៀនរិះចេះឲ្យគ្រប់។
នឹងដើរស្វែងរកផលមិនទាន់ដល់កុំអាលឈប់ឈានខ្លាំងពេកជំពប់បើដេកយប់ឲ្យស្គាល់យាម។
កុំដេកយូរទ្រមឹកលក់ហួសព្រឹកខុសទំនៀមតែភ្លឺឡើងភ្ញាក់ភ្លាមព្រហាមឡើងក្រោកធ្វើការ។
ជាតិមនុស្សទោះប្រុសស្រីរាស្រ្ដមន្រ្ដីជាធម្មតាពេលព្រឹកតែងអុស្សាហ៍ថ្ងៃក្ដៅល្អាខ្ជិលល្អិតឆ្អឹង។
ចង់ធំខំពីតូចបើខ្លាចខូចកុំឆាប់ខឹងការអ្វីឲ្យចេះថ្លឹងកុំប្រឹងជុះតាមដំរី។
កុំចង់ខ្ពស់ស្មើមេឃកុំអោនពេកអាប់រាសីទោះដើរនិយាយស្ដីលៃតែល្មមឲ្យគួរសម។
យល់ឆ្ងាយកុំណាយគិតទោះយល់ជិតកុំអាលខំមិនជាក់មើលឲ្យចំក្រែងច្រឡំសជាខ្មៅ។
ទំលាប់ធំជាងច្បាប់បើរៀនត្រាប់កុំត្រាប់ខ្លៅត្រាប់ប្រាជ្ញអាចប្រដៅស្ដីកូនចៅស្ដីឲ្យស្មោះ។
ស្មឹងស្មឹលសិល្ប៍របៀនឲ្យគេរៀនកុំឲ្យអស់ស្រលាញ់កុំញេះញ៉ោះបើខឹងទាស់កុំឲ្យទាយ។
ឆ្កែព្រុះកុំព្រួយពេកឃើញឆ្កែដេកកុំមើលងាយកំណប់ដប់សំពាយកុំនិយាយប្រាប់សម្លាញ់។
សំលឹងមើលឲ្យសព្វបើនឹងស្អប់កុំអាលបាញ់ក្ដីឈ្នះគេចុះចាញ់កុំក្នាញ់តាមផ្ដន្ទាទៀត។
បើខឹងកុំរំលោភបើនឹងល្មោភឲ្យល្មមមាឌកុំមាត់ក្រែងភ្លាត់ស្នៀតវាតហួសវង់ផុតគំនិត។
កំណើតអាក្រក់ល្អមាននិងក្រពីគំនិតពីកាលបុព្វេពិតងងឹតពេកមើលមិនយល់។
ដាំដូងឲ្យខំថែចង់ស៊ីផ្លែឲ្យដុតគល់បើជួនសំណាងដល់រវល់តែស៊ីឆ្ងាញ់ពិសា។
ប្រាជ្ញប្រិតប្រៀនប្រដៅចូរកូនចៅពិចារណារំពឹងក្នុងប្រាជ្ញាស្រាយបញ្ហានេះឲ្យដឹង។
ចេះច្បាប់កេរកាលថ្មីអស់សេចក្ដីតែប៉ុណ្ណឹងកូនប្រុសអ្នកខំប្រឹងសំលឹងចាំតទៅមុខ។
ពីឆ្នាំចតទៅខំធ្វើស្រូវដាក់ជង្រុកអាសូរពាក្យឪពុកទុកឲ្យកូនចៅគ្រប់គ្នា។
ឪពុកកាន់តែចាស់ស្ដាយខ្លួនណាស់ចូលជរាពាក្យពិតប្រាំរយឃ្លាជាសូរេចម្ល៉េះឯងហោង។
អ្នកប្រាជ្ញភិរម្យល្បីលើច្បាប់ថ្មីអស់ល្បត់ល្បងឈ្មោះអូ ហៅ ង៉ុយផងចងជាច្បាប់សំរាប់ជន។
ខ្ញុំសូមផ្សងសច្ចាកើតជាតិណាសូមមានបុណ្យមូលកូនមូលប្រពន្ធធនសម្បត្ដិសំបូរចាយ។
ស្មាលាក្រលំបាកសូមជៀសចាកចតុរាបាយសូមល្អពង្សរូបកាយកុំឲ្យឆ្ងាយពីព្រះពុទ្ធ។
ប្រាជ្ញាកុំទើសទាស់ចេះអាថិធម៌ឲ្យមាំមុតសូមជាប់សីលបរិសុទ្ធរលត់ទុក្ខសោករោគភ័យ។
អានិសង្សបុណ្យខ្ញុំបានសាងប៉ុន្មានក្នុងលោកិយសម្បត្ដិសួគាល័យកុំបីឃ្លាតរវាតវែងឆ្ងាយ។
ពីជាតិនេះទៅមុខមូលឪពុកជួបមូលម្ដាយបងប្អូនកុំខ្ចាត់ខ្ចាយអធិប្បាយចែងចប់អេវំ។

អ្នកព្រះភិរម្យភាសា អ៊ូ ហៅ ង៉ុយ